DE GODIN IN ERE HERSTELD – deel 1 ‘MOEDER AARDE’

Ik heb een nieuwe video geplaatst op één van mijn video kanalen (YouTube 'HeartSoulutions Ariette Love') waarin ik benoem wat mijn rol is, hoe ik werk en ook wat het belang van de Godin in mijn Leven en werk is. 

Ik besef me dat ik daar tot nu toe wellicht te weinig letterlijk van benoemd heb, al sijpelt door alles wat ik doe – voor wie wil en kan zien – heen dat ik ervoor sta dat de Vrouwelijke Kwaliteiten en Energie teruggebracht worden. Kortom dat DE GODIN in ere hersteld wordt.

Misschien is het een idee om dat dan maar meer te gaan benoemen…

Komt hier nou een serie artikeltjes aan? Who knows… Wat ik geleerd heb van De Godin is dat mijn Leven niet om plannen (=mannelijk) gaat. Ik mag in plaats daarvan Haar Leiding volgen. Daar kom ik vast nog eens op terug. 

Als De Godin eenmaal Haar herintrede in je Leven heeft gemaakt zal je Leven (en werk) volkomen anders gaan lopen. Tijdelijk kan je zelfs het gevoel hebben NUL houvast te hebben.  

Spoiler alert: Dat ís ook zo. Althans, niét het houvast zoals je dat gewend was. Het houvast van plannen, vooruit kijken en vastleggen, structureren, etc.

En dat is nou precies de bedoeling (hehe).

Begrijp me goed (of niet, dat staat je vrij): ik heb niks tegen mannelijke energie en mannelijke waarden.  

Absoluut niet zelfs. We kunnen niet zonder.

Wat wél nodig is is dat er een gezonde balans komt tussen vrouwelijke en mannelijke energie. In IEDER van ons! Ongeacht welk geslacht ook. En het is de hoogste tijd dat verstoringen geheeld worden zodat het Krachten worden die ons (en Het Geheel) ondersteunen.

De Westerse maatschappij waarin ik leef is compleet doorgeschoten naar het overwaarderen van mannelijke energie, van mannelijke normen en waarden en dan ook nog eens de verstoorde mannelijke waarden. Bijvoorbeeld: er is op zich niks mis met competitie, maar als je erin doorschiet dan wil je koste wat kost winnen. Oók als dat ten koste gaat van een ander (mens, dier), óók als dat ten koste gaat van de natuur. Het is deze ikke-ikke-ikke-mentaliteit die verwoestend werkt. De samenhang met anderen, met de aarde wordt op deze manier namelijk volkomen uit het oog verloren.  

Zouden de vrouwelijke waarden er meer toe doen dan zouden we meer kijken door ogen van ‘wat is hierin ook goed voor de ander(en) en wat doet onze Aarde goed’? We zouden van binnenuit (vanuit ons prachtige Hart) voelen dat we deel zijn van een Groter Geheel, dat we allemaal verbonden zijn en dat als we iemand anders pijn of anderszins tekort doen dat we dan niet alleen diegene maar ook onszelf tekort doen!

We zouden De Moeder eren, waarmee ik nu doel op Moeder Aarde.  

Weet je wel hoe waardevol dat zou zijn? Het contact met Haar herstellen zou zó ongelofelijk veel verschil maken…!!!

MOEDER AARDE

Waarom wordt onze planeet eigenlijk Moeder Aarde genoemd? In de ogen van velen is dit maar een rariteit. Een spirituele uitspraak die inhoudsloos is. Nonsens. Of, ach, het klinkt wel plezant hoor, maar bij de werkelijke betekenis hiervan staat men niet stil. 

Laten we dat nu dan wel even doen. Want heb ik het over De Godin dan heb ik het ook over deze Godin: Moeder Aarde, Gaia, Terra.  

Ik ben op een gegeven moment letterlijk stil gaan staan bij wat Zij geeft…en ik realiseerde me meer en meer dat dat alles is.  

ALLES.  

Oké, geen zonnekracht. Geen sterrenpracht. Maar verder? Yep, alles dus.  

Het dak boven mijn hoofd heb ik omdat ik op Haar grond een huis heb staan. Het huis zelf, inclusief alles wat er in staat, alles is gemaakt van Haar grondstoffen. Dat woord alleen al deed me opeens zoveel…: GRONDstoffen. Van de Aarde dus, van Haar. Ik heb dagelijks te eten en te drinken. Dankzij Haar. Want op Haar groeit en bloeit wat ik nodig heb. De groenten en het fruit wat ik eet wordt gezaaid en geoogst en verkocht door mensen die op Haar leven. De natuur, de verscheidenheid ervan, de pure schoonheid (waar wij verwoestende mensen er nog afgebleven zijn) is magisch, zo verrijkend en zo ongelofelijk mooi. Komt door Haar. Is van Haar. (NIET van óns!!! Maar zo gaan we wél met Haar om).

Op deze Aarde kan ik liefhebben. Zielemaatjes ontmoeten. Grenzen verkennen. Ik heb hier kinderen mogen krijgen. Ik kan hier leren. Ik krijg hier de kans om meZelf te ontplooien. Ik mag mijn imperfecties leren accepteren. Mijn Kracht omarmen. Mijn Licht en Liefde uitstralen.

En nog zóveel meer.

Ontzagwekkend (letterlijk) veel.

Waarom Ze Moeder Aarde heet?:

Omdat Ze ons zó onvoorwaardelijk liefheeft dat Ze ons blijft voorzien van alles wat we nodig hebben (eten, drinken, zuurstof, contact, een plek om te Zijn, schoonheid, creativiteit, etc. etc.), ongeacht hoe wij Haar behandelen.

En wat doen wij kleinzielige bekrompen wezentjes die leven in de veronderstelling dat we altijd maar meer meer meer moeten hebben en dat het nooit genoeg is (= verstoord mannelijke energie)?: Wij plunderen Haar!!!

Dat is hetzelfde als je eigen moeder opeten!!!

En gruwelen we er niet van als dat gebeurt? Want DAT DOE JE NIET!!! NOOOIT!!!!! Je moet er niet aan dénken!!!

Toch?

Gruwelen we er niet van als een bericht daarover naar buiten komt? Reageren we niet met ongeloof? Want dat is TE ERG om te kunnen bevatten. Maar onlangs gebeurde dit nog letterlijk; een Spaanse kanibaal was opgepakt. Walgelijk, vinden we dan…

Maar, schoot door me heen, wat doen wij mensen ondertussen met Onze Grote Moeder? 

Denk je dat dat anders is…? 

Als de Aarde onze Moeder is die ons in ALLES voorziet (wat Ze doet), die de generaties na ons van alles wenst te voorzien, wordt het dan niet eens tijd om daar heel goed van doordrongen te raken? Te gaan VOELEN wie Zij werkelijk is?! Wordt het geen tijd om daar meer en meer BEWUST bij stil te gaan staan…?!  

BEWUST

STIL

STAAN…

Wie is ZIJ voor jou?

Wie ben jij dankzij Haar?

Als je neemt of krijgt van Moeder Aarde (of het nou groenten is, of vlees als je dat eet, of een fiets – die tenslotte ook gemaakt wordt van Haar grondstoffen want dat geldt immers voor ALLES waarvan we hier gebruik maken!, of je bestelt een biertje op het terras, of…) sta je dan stil bij wat dat betekent…?

Sta je wel eens stil hoe belangrijk voor JOU in JOUW leven het principe van GEVEN en NEMEN is? De meeste mensen vinden het niet alleen fijn, maar zelfs belangrijk als daar een evenwicht in zit. Als het gaat om contact met medemensen geldt vaak: ik geef jou iets en daar krijg ik dan iets voor terug. Daar is op zich niks mis mee. Zo gaat dat nou eenmaal op Aarde, lijken we te denken. 

Maar aangezien we het Contact met Haar (en met ons eigen Hart en de Bron) niet meer automatisch hebben komt het vaak NIET in ons op dat ditzelfde geldt voor Het Grote Geheel. Waarom trekken we het niet door?  

Met andere woorden, waarom staan we er niet bij stil hoe belangrijk, hoe WEZENlijk het is om Haar oprecht te danken en te eren. Voor ALLES. Om Haar de credits te geven die ze verdient. En om OOK TERUG TE GEVEN als we hebben gekregen (of zelfs hebben genomen).

Dat kan op vele manieren! 

Persoonlijk vind ik het minimaal fijn om dank te zeggen voor het eten wat op mijn bord ligt. Ik sta daar zoveel mogelijk bewust bij stil. Niet omdat dat moet maar omdat ik dat écht zo voel. Ik voel echt een diep WAUW gevoel, iedere keer dat ik aan tafel zit en het eten op mijn bord zie. Het vervult me met ontzag. Want weet je, dankzij de Aarde ligt dit op mijn bord en mag ik me hiermee voeden… Dankzij en in Haar heeft een zaadje kunnen ontkiemen, kunnen groeien, sterk kunnen worden en nu mag IK dat in me opnemen.

Ik vínd dat wat zeg!... 

Dus ik dank Haar. Met heel mijn Hart.

Ik dank alle wezens die er, van begin tot eind, aan bijgedragen hebben dat dit op mijn bord ligt.

Ik voel dank voor het Leven zelf en vraag of alle gezonde eigenschappen van het eten door mij opgenomen mogen worden zodat ik wérkelijk gevoed word en de plant werkelijk van nut is voor mij, zodat ik met die ondersteuning ook weer meer van dienst kan zijn op de manier waarvoor ik dat mag zijn Hier.

Ik Dank de Godin.

Het Leven Gevende principe.

Dit alles trek ik inmiddels door naar zoveel mogelijk gebieden in mijn Leven. Ik had het net over het eten op mijn bord, maar dat begint al bij het kopen van eten (biologisch, onbespoten, ongemanipuleerd, want ook met dat soort praktijken plunderen we Haar en dus ook onszelf) en met het voorbereiden ervan.

Ik voel me dankbaar aan het begin van de dag dat ik weer een nieuwe dag vol nog onbekende avonturen mee mag maken op deze prachtige aardbol.

Ik voel me dankbaar aan het einde van de dag voor alle ervaringen (ongeacht of men ze als positief of als negatief zou labelen) die ik dankzij het Leven hier heb kunnen beleven en dat ik weer een nacht in mag gaan vol nog onbekende avonturen, met mijn lichaam verANKHserd op de Aarde en mijn Spirit die daardoor veilig op reis kan…

Ik voel me dankbaar op vele momenten daar tussenin…vaak voor hele kleine dingen.

Hoe dieper mijn contact met meZelf wordt, hoe dieper mijn besef van dat het een God(in)’s wonder is wat hier allemaal mogelijk is!!! En dat ik het allemaal niet for granted wil nemen.

Ik ben ervan overtuigd dat hoe meer mensen hierbij stil gaan staan – en dan bedoel ik dus écht STIL staan – hoe bewuster we keuzes zullen gaan maken. Hoe meer we ons realiseren dat als we genomen of gekregen hebben dat het enkel fair en mooi is om ook weer terug te geven. Wellicht voel je dan zelfs vanuit jeZelf dat je MEER terug wilt geven dan je gekregen hebt. Misschien ga je wel (veel meer) bomen planten in plaats van slechts bomen te verbranden in je haard. Misschien ga je wel merken dat je door de dag heen veel momentjes van dankbaarheid voelt voor alles wat je omringt. En dat dat leidt tot omhoogkrullende mondhoeken en stralendere ogen…

Gewoon, omdat je je realiseert hoeveel je aan Haar te danken hebt.

Gewoon, omdat je je realiseert dat Ze je Moeder is.

Dankzij wie jij het Leven hebt (want jaja, natuurlijk realiseer je je wel dat je hier op aarde geboren bent dankzij jouw bloedeigen moeder en vader maar hee, die waren er ook niet geweest zonder HAAR dus ZIJ is onze WARE Moeder, Zij maakt ons aller bestaan Hier mogelijk…).

Het is onderdeel van mijn Missie dit besef terug te helpen brengen.

En ik vind het een mooie gedachte dat we daar naar op weg zijn.

Ik krijg er een brede glimlach van op mijn lippen.

En ik voel een immense dankbaarheid:

DANK dat we het Contact met Haar meer en meer aan het herstellen zijn.

Met De Godin.

DANK voor jouw mooie bijdrage daaraan.

Ariëtte Love Loeffen-in het Veld

27 feb. 2019

(P.S.sssst:

Lief mens, ik realiseer me dat ik mijn nek uitsteek met dit soort schrijfsels.

Lief mens, ik realiseer me dat ik niet perfect ben en lerende ben als het gaat om het Leven Hier op Aarde.

Lief mens, ik weet dat het heel verleidelijk kan zijn om mij te wijzen op mijn imperfecties en onvolkomenheden.

Het staat je vrij.

Wat ik je echter ook even vooraf al mee wil geven is dat het zomaar eens zou kunnen dat bepaald cynisme (=verstoord mannelijk) in jou dan ruim baan krijgt en dat je jezelf - het naar binnen kijken (=vrouwelijk) - op deze manier probeert af te schermen. Het zijn bekende mechanismen. Het is toegestaan uiteraard. Weet alleen dat IK daar niks mee hoef. Ik voel niet de behoefte om jou daarin te veranderen. Ik voel niet de behoefte daarin een woordenstrijd (=mannelijk) aan te gaan.

 Ik schrijf, ik deel, vanuit wat ik waardevol acht om te delen. Sta je ervoor open om aan het denken gezet te worden, prima.

Sta je daar niet voor open en roept het met name een tegenreactie op? Evengoed prima. Het staat je vrij om alles wat ik zeg te negeren. 

VOEL JE VRIJ!!!)